Η έννοια της μουσικοθεραπείας είναι τόσο παλιά, όσο και η μουσική. Ενώ οι αντιλήψεις για την ασθένεια και την αντιμετώπισή της έχουν αλλάξει στην διαδρομή των αιώνων, η αντίδραση του ανθρώπου στο ηχητικό-μουσικό φαινόμενο φαίνεται να παραμένει αμετάβλητη.
Οι Έλληνες φιλόσοφοι πίστευαν ότι η μουσικοθεραπεία είχε την έννοια της αποκατάστασης στη διαταραγμένη αρμονία του σώματος και της ψυχής. Μπορεί ο Ιπποκράτης να είναι ο πατέρας της Ιατρικής, ο Πλάτων όμως και ο Αριστοτέλης θεωρούνται οι πρόδρομοι της μουσικοθεραπείας, πρέσβευαν την ελεγχόμενη χρήση της μουσικής.
Ως τις αρχές του 20ου αιώνα, δεν είχαν γίνει μελέτες για την επίδραση της μουσικής στον άνθρωπο και μόλις το 1950 δημιουργήθηκε η Αμερικάνικη Εταιρεία Μουσικοθεραπείας προκειμένου να μελετήσει την κλινική εφαρμογή και την έρευνα της μουσικής στη θεραπεία του ανθρώπου.
Από το 1949 ο Άλφρεντ Τοματίς έχει αποδείξει ότι το έμβρυο αλληλεπιδρά συνειδητά με το ηχητικό περιβάλλον και συγκεκριμένα με τη φωνή της μητέρας του. Ο Φρέντερικ Λεμπουαγιέ μας διδάσκει να συνοδεύουμε την εκπνοή με έναν μουσικό ήχο και αν αυτός ο ήχος βρίσκεται σε αρμονία με τον “τέλειο ήχο” σαν αυτό που βγαίνει από τον ινδικό ταμπουρά, τότε μπαίνουμε σε τελείως διαφορετικό επίπεδο συνειδητότητας του τοκετού. Χωρίς τη μουσική η αναπνοή είναι απλώς μια φυσική άσκηση. Ο μουσικός ήχος είναι που κάνει την επίτοκο να “αγγίξει” μια άλλη διάσταση.
Έχει αποδειχθεί πως η επίδραση της μουσικής, κυρίως μέσω του ρυθμού, αφορά ενστικτώδεις λειτουργίες που σχετίζονται με το οντολογικό αρχέγονο τμήμα του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Η μουσικοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας όπου ο θεραπευτής εστιάζει στην εξελισσόμενη θεραπευτική σχέση μέσω της μουσικής και των ήχων.
Πώς δρα;
Ο ήχος είναι δονητική ενέργεια που δρα σε αλληλεπίδραση με την αντίστοιχη ενέργεια των σωματικών μας δομών. Κάθε δομή του σώματος (κυτταρική δομή) διαθέτει τη δική της φυσική συχνότητα η οποία στην ασθένεια αλλοιώνεται από άλλες συχνότητες. Και με την εφαρμογή της μουσικής συχνότητας μπορεί να επανέλθει στην αρχική φυσιολογική μορφή και να αποκτήσει την υγεία και την αρμονία
Εφαρμογές της μουσικοθεραπείας είναι:
Στο πρώτο στάδιο του τοκετού αυξάνει την χαλάρωση της επιτόκου και μειώνει το στρες. Ως προς το είδος της μουσικής για τις επίτοκες στο πρώτο στάδιο του τοκετού οι γυναίκες είναι ελεύθερες να επιλέξουν την μουσική που τους αρέσει ή τους περιβαλλοντικούς ήχους που είναι βασισμένοι πάνω στις αντιδράσεις της.
Η μουσική του Μότσαρτ δημιουργεί τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην φορτιστική επίδραση και την αίσθηση γαλήνης και ευημερίας. Χαλαρώνει τους υπερκινητικούς , τους αγχώδεις και ανήσυχους και ενεργοποιεί τους κουρασμένους και τους καταθλιπτικούς με τις υψηλές αρμονικές της μουσικής του.
Ο Ρυθμός της μουσικής του μοιάζει με την συχνότητα της καρδιάς ενός παιδιού που παίζει. Η μουσική του μεταδίδει νιότη, αυθορμητισμό, ακτινοβόλο ζωντάνια, λαμπρότητα και πνεύμα. Ιδιαίτερα βοηθητικά είναι αυτά που συμμετέχουν όργανα όπως το βιολί, η τρομπέτα και το φλάουτο.